Yorgunum..
Ruhumun deşifresinde çırpınırken,
ne olduğunu bilemediğim yokuşlarda, ne aradadığımı bilemeden ilerliyorum..
kırılmışken tüm güven duyguları,
halen güvenmekten neden korkmuyorum?
...
uyanıyorum kaybolduğum düşlerimden..
kulağımın bir kenarında kalmış kelimeler yeniden fısıldıyor..
"Bir gün benden çok nefret edeceksin, o gün çok mutlu olacaksın..."
mırıldanıyorum..
*Çok nefret-Çok mutluluk getirmiyor...
