7 Ağustos 2009 Cuma

Yağmur..

İstanbul'da yağmur var,
benim içimde huzur..
...


Seviyorum damla tanelerinin yüzümün deltasında süzülmelerini
ve kalan bir kaç parçalık topraktan gelen o eşsiz kokuyu..
dilimde bir şarkı, mırıldanıyorum..
"Bu sabah yağmur var İstanbulda,
Gözlerim dolu dolu oluyor bilinmezliğe..."

2 yorum:

cache dedi ki...

güzeldir yağmur..
hele sonrasında toprak kokusu..

Yağmura sunmalı insan kendini.. Onunla teması en son olana.. o yağmur ki, belki ..

Herneyse.. Yağmurun kıymetini bil.. Ve toprağı benim için de kokla..
(geçerken uğramadım.. Yazıyı görünce geldim )

BaleYBeleN dedi ki...

bence hayatta alinmasi gereken (aldigim) felsefeler vardir..
birakalim yasadiklarimiz, hissettiklerimiz bir kenarda kalsin
(unutmak-gormezlikten gelmek-umursamamak imkansiz) birlikte yasamayi ogrenmek ve devam etmek gerekli.. ve careyi dogru yerde aramak..

"Dünyayı tanıyan bir kimse, ne onun genişliğine sevinir, ne de sıkıntısına üzülür."

tanimak icin ogrenmek gerekli, ogrenmek icin yasamak gerekli, yasamak icin aci cekmek..

iyi-kalin..

{
unutmayin bu dunyada yalniz degilsiniz... belki yaralar farkli ama ayni olan, herkesin kabuk baglamasini beklemesi..
}